“Çok saşkın ve mutluydum. Yaptığım resimler o kadar saçma geliyordu ki bana, üzerlerinde düşünmüyordum bile. Ama demek gerçeğine biraz da olsa benziyorlardı, Rüzgâr kendini tanımıştı. Hem o anladığına göre babam da anlamış olmalıydı. Sanırım bu kez de babama karşı rezil olmuştum. Şimdi onun yüzüne nasıl bakacağım, diye düşünürken Rüzgâr, ağaçtan iki sulu, yemyeşil elma kopardı. Elmaları neşeyle ısırdık.
Hayatın o buruk ama tatlı, şekerli ama ekşi tadının dilimdeki etkisiyle neşeyle ürperdim. Dişim elmanın kabuğunu delmiş, bembeyaz özüne ulaşmıştı. Çekirdeklerine yetiştiğim zaman da bana aynı mutluluğu yaşatan insanlar olmasını diledim çevremde ya da zihnimde.”
28 Nisan 1987’de İstanbul Kadıköy’de doğan yazar aslen Mardinlidir. Beş yaşında İstanbul konservatuvarı piyano bölümünü kazandı. Şiir, kompozisyon ve öykü yazmaya başladı. Şiir dalında birkaç mansiyon ödülü kazandı.
Ayrıca şiir dalında İstanbul birinciliği, hikâye yarışmasında Türkiye ikinciliği, yine hikâye yarışmasında dünya ikinciliği vardır.
Hâlen Maltepe Üniversitesi Güzel Sanatlar Fakültesi Görüntü Sanatları bölümünde okumaktadır.
Bu kitaba yorum yapabilmek için lütfen giriş yapın.
Giriş Yap